Dut Ağacı Boyunca Dut Yemedim Doyunca

Çin ve Japon mitolojisindeki on kutsal ağaçtan biri olan dut ağacı Türk kültüründe de bereket ve mutluluk getirdiğine inanılan bir ağaç. 

Yunan mitolojisinde Pyramus ve Thisbe'nin hikayesi ise, karadutun koyu kırmızı rengi nasıl aldığını anlatan belki de Shakespeare'e ilham veren mitolojik bir hikaye.

Pyramus, Kraliçe Semiramis'in ülkesi Babil'in en yakışıklı genci, Thisbe ise en güzel kızıdır. Birbirine komşu evlerde yaşayan bu iki genç birbirlerine aşık olurlar ama aileleri evlenmelerine izin vermez. Onlar da duvarda açtıkları bir delikten, gece herkes yattıktan sonra sabaha kadar konuşurlar. Bir gün kaçmaya karar verirler ve ormanın içinde bir dut ağacının altında buluşmaya karar verirler.

Thisbe buluşma yerine erken gider ve kendisine yaklaşan bir aslandan korkup kaçar. Kaçarken pelerinini düşürür. Dut ağacının altına gelen Pyramus sevgilisinin öldüğünü düşünerek "pelerininin deseninde benim kanım da olacak" diyerek kılıcını çeker ve kalbine saplar. Yaradan fışkıran kanlar toprağa yayılır, ağacın köklerine ulaşarak gövdesinden meyvasına yükselir ve ağaçtaki beyaz dutları baştanaşağı kırmızıya boyar.

Korkudan bir mağaraya saklanan Thisbe geri döndüğünde sevgilisinin cansız bedenine sarılarak  "Bizi ayırabilecek yegane şey olan ölüm arkandan gelmemi de engellemeyecektir. Ve ey bizim kederli ailelerimiz, bu son ortak arzumuza karşı gelmeyin, aşk ve ölüm bizi birleştirdi, mezarımızı da tek yapın. Ve sen ey ağaç, bu kıyımın izlerini sakın kaybetme, dutların kanımızın anısını hep taşısın." diyerek kılıcı göğsüne saplar.

Pyramus ve Thisbe'nin anısına dut ağacı meyvalarını koyu kızıl renkte verir.